Κάποτε ειπώθηκε ότι ο πολιτισμός μιας χώρας κρίνεται από το σύστημα κράτησης των
φυλακισμένων της. Και στην Ελλάδα μπορούμε σιωπηρά να πούμε ότι κάτι γίνεται τα
τελευταία χρόνια και ταυτόχρονα, δυνατά να φωνάξουμε ότι η χρόνια επικρατούσα
κατάσταση στις φυλακές, παραδομένη αμαχητί στην αδιαφορία όσων βρισκόμαστε έξω
από αυτές, δεν μας τιμά.

Η απεικόνιση των φυλακών με αριθμούς, όπως μας αρέσει να παρουσιάζουμε την
πραγματικότητα για να μην κατηγορηθούμε για υποκειμενικότητα λέει:

• 12.000 κρατούμενοι σε φυλακές χωρητικότητας περίπου 7.000.
• 5.000 κρατούμενοι είναι αλλοδαποί, εκ των οποίων 3.000 κατάγονται από την Αλβανία.
• 5.000 κρατούμενοι συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν ως βαποράκια ή έμποροι
ναρκωτικών.
• 60% των φυλακισμένων είναι άνθρωποι που φυλακίστηκαν κατά το παρελθόν,
αποφυλακίστηκαν και ξανασυνελήφθησαν για παράνομες πράξεις.
• 3.000 άνθρωποι είναι προφυλακισμένοι και δεν έχουν ακόμα δικαστεί.

Τα ερωτήματα που γεννώνται είναι ίσως πλέον κοινά. Πώς βρέθηκαν τόσοι έμποροι
ναρκωτικών στην Ελλάδα; Είμαστε το κέντρο του διεθνούς εμπορίου ή μήπως
καταδικάζονται εύκολα άνθρωποι για εμπόριο και όχι για χρήση επειδή φροντίσαμε να
κάνουμε το διαχωρισμό χρησιμοποιώντας μόνο μια ζυγαριά; Γιατί οι ελληνικές φυλακές
είναι γεμάτες με αλλοδαπούς; Θα ισχύσει η κοινοτική οδηγία να μεταφέρονται οι
κρατούμενοι στις χώρες καταγωγής τους ή στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
θα δυσχεραίνουμε τη ζωή όλων όσοι είναι σήμερα έγκλειστοι, αλλοδαποί ή μη; Γιατί η
γραφειοκρατία και τα λειτουργικά προβλήματα στη δικαιοσύνη, με την καθυστέρηση της
απονομής της συμβάλλουν τόσο έντονα στο να γεμίζουν οι φυλακές;

Τα τελευταία χρόνια, όσοι μένουν στην περιοχή του Κορυδαλλού ίσως γνωρίζουν ότι
απαραίτητο εργαλείο που έχει προστεθεί στο εγχειρίδιο κάθε εμπόρου ναρκωτικών είναι
η σφεντόνα. Έτσι (ή μάλλον και έτσι) μπαίνουν τα ναρκωτικά στα προαύλια των φυλακών
συσκευασμένα σε κάψουλες, αλουμινόχαρτα ή ότι άλλη ιδιοκατασκευή. Και μετά κάποιοι
γίνονται πλούσιοι και κάποιοι φτωχοί αφού η αγοραπωλησία ενός γραμμαρίου «δόσης»
μέσα στις φυλακές λέγεται ότι φτάνει τα 300 ευρώ.

Ίσως σε κάθε τέτοιο κείμενο να μπορείς να γράφεις χωρίς να σταματάς.

Σήμερα, παγκόσμια ημέρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οφείλουμε να καταλάβουμε ότι
οι άνθρωποι που είναι μέσα στις φυλακές κάποια μέρα θα είναι έξω από αυτές. Ας
φροντίσουμε εμείς από τώρα να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνία για να μην ξαναβρεθούν
πίσω από κάγκελα.

Άποψη μας είναι ότι το πρόβλημα στις φυλακές είναι κατά βάση λειτουργικό. Γι αυτό και
δεν απαιτεί χρόνια για να λυθεί. Θέση μας είναι ότι απαιτείται:

• Να κατασκευαστούν νέα σωφρονιστικά ιδρύματα σε σημεία εκτός κατοικημένων
περιοχών (όπως ήδη έχει αρχίσει να γίνεται)
• Να μετακινηθούν οι αλλοδαποί κρατούμενοι στις χώρες καταγωγής τους, όπως
άλλωστε γίνεται ήδη σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.
• Να ενταχθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι χρήστες στο πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ εντός
των φυλακών, με την ταυτόχρονη επέκταση του προγράμματος σε όλα τα σωφρονιστικά
ιδρύματα.
• Να ξεκινήσει η εκπαίδευση εντός των φυλακών, τουλάχιστον σε πρώτη φάση όλων
όσοι δεν έχουν τελειώσει το δημοτικό σχολείο.
• Να γίνει σαφής διαχωρισμός των κρατουμένων ανάλογα με την αιτία για την οποία
έχουν φυλακιστεί. 

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αναφαίρετα δικαιώματα όλων των ανθρώπων που
κατοικούν σε αυτόν τον πλανήτη και αφορούν κάθε κατηγορία πολιτών. Αφορούν
δηλαδή τόσο τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη ζωή, την
ισονομία και την ελευθερία έκφρασης, όσο και τα κοινωνικά δικαιώματα, όπως το
δικαίωμα στην εργασία, στην κοινωνική ασφάλιση και στην παιδεία, καθώς και συλλογικά
δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Το κυριότερο ανθρώπινο δικαίωμα
που καλούμαστε να διαφυλάξουμε καθημερινά είναι το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στην
ελπίδα, σε ένα καλύτερο μέλλον.