|
Η αναπηρία σαν μια έκφραση της ζωής |
|
|
|
Έχει γραφτεί από ΟΝΝΕΔ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
|
|
Τετάρτη, 22 - 10 - 2008 |
(δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εφημερίδα της Κορίνθου" στις 24/10/08)
(δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ημερησία Κορίνθου" στις 27/10/08)
(δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Κορινθιακή" στις 30/10/08)
Γράφει ο Χρίστος Τσόγκας, Υπεύθυνος Τμήματος ΑΜΕΑ ΟΝΝΕΔ Κορινθίας
Στη ζωή, όλα μπορούν να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη ή
είναι προκαθορισμένη εξΆ αρχής, η όλη υπόθεση. Το θέμα είναι να
προσπαθήσεις, να βρεις τη δύναμη, που κρύβεις μέσα σου, για να
μπορέσεις να αντιμετωπίσεις, με ψυχικό σθένος, την ασθένειά σου,
είτε αυτή είναι μια ελαφράς η βαριάς μορφής αναπηρία..
Δεν λέω ότι όλο αυτό είναι εύκολο, αντιθέτως ξέρω, γιατί το έχω βιώσει
πολλές φορές ότι είναι πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα στην αρχή, μέχρι να
συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχουν πολύ πιο άσχημες καταστάσεις
από τη δική σου.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, πολύ σπουδαίο ρόλο διαδραματίζει και η αντιμετώπιση που θα
έχεις από την κοινωνία. Το αν θα σε αποδεχθεί, δείχνοντάς το με πράξεις και όχι με λόγια.
ΔΕΝ εννοώ να σε λυπηθεί λέγοντας, <<αχ, το καημένο το παλικάρι ,τι έπαθε.>>, αλλά να
σε βοηθήσει έμπρακτα, να ξεπεράσεις τις δυσκολίες που θα σου δημιουργήσει, η αναπηρία
σου.
Η κοινωνία, πρέπει να αποδεχθεί τους ανάπηρους, να τους βοηθήσει να ξεπεράσουν τις
δυσκολίες τους, να αξιοποιήσουν και να βελτιώσουν τις δυνατότητές τους, να τους δεχθεί,
γι' αυτό που είναι, σαν ξεχωριστές προσωπικότητες και όχι σαν πλάσματα, ενός
κατώτερου θεού.
Η αναπηρία, δεν είναι <<σφάλμα>> της ζωής, και ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται έτσι.
Είναι μια κατάσταση, η οποία επέρχεται έχοντας ως στόχο, να καταστήσει αυτόν που
την αντιμετωπίζει, πιο δυνατό.
Στη ζωή τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Φτάνει να έχουμε τη δύναμη να το
αντιμετωπίζουμε, και να βλέπουμε ότι η ίδια η ζωή, αυτό το ύψιστο δώρο που μας
χάρισε ο Θεός, παρ' όλες τις δυσκολίες της, είναι πολύ όμορφη.
|
|
Τελευταία ενημέρωση ( Τρίτη, 04 - 11 - 2008 )
|
