Φίλες και φίλοι

Πριν δύο χρόνια, μιλήσαμε για Νέα Μεταπολίτευση. Τότε σε πολλούς αυτό φάνηκε
παράξενο. Σήμερα ουσιαστικά συμφωνούν όλοι: Οι εκλογές που έρχονται είναι οι
πιο κρίσιμες από την Μεταπολίτευση του 1974. Γιατί κλείνουν την ιστορική περίοδο
που ξεκίνησε τότε…

Στόχος μας είναι να τα αλλάξουμε όλα.

Ποια «όλα»;

Το μοντέλο ανάπτυξης! Και το σύστημα διακυβέρνησης! Όχι ένα από τα δύο. Και
τα δύο… Πρέπει να αλλάξουμε το μοντέλο ανάπτυξης, γιατί μέχρι τώρα
καταναλώναμε από δανεικά. Και χρεώναμε τα παιδιά μας. Ξοδεύαμε όλο και
περισσότερο, ενώ παράγαμε όλο και λιγότερα. Δανειζόμασταν όλο και περισσότερο,
και εισάγαμε σχεδόν τα πάντα. Αυτό πρέπει να αλλάξει…

Κι αυτό θα εξηγήσουμε σήμερα. Το Σχέδιό μας για την Οικονομία, με προτεραιότητα
την Ανάκαμψη και την Ανάπτυξη. Την ερχόμενη Πέμπτη, από τον ίδιο αυτό χώρο
του Ζαππείου, θα μιλήσουμε για την άλλη μεγάλη αλλαγή – στο σύστημα
διακυβέρνησης, στους θεσμούς, στην Παιδεία, στην Υγεία, στο Σύνταγμα, στην
Ασφάλεια, στις απειλές για την κοινωνική συνοχή και την πιο επείγουσα: την
λαθρομετανάστευση.

Γιατί η δημοκρατία μας έχει πρόβλημα!

Όλοι έχουν το δικαίωμα να εκφράζονται και να ψηφίζουν. Αλλά τα δικαιώματα
των πολλών καταπατώνται από τα προνόμια των λίγων. Και οι περισσότεροι δεν
έχουν ευκαιρίες. Οι γραφειοκράτες του κρατισμού καταπιέζουν τους απλούς
πολίτες. Οι κομματικοί στρατοί, όσους παλεύουν μόνοι τους στον ιδιωτικό τομέα.

Οι συντεχνίες που αναστατώνουν τις πόλεις κάθε μέρα, συντρίβουν τους
επαγγελματίες που προσπαθούν να ζήσουν στην αγορά.

Οι κρατικοδίαιτοι, παραμερίζουν όσους δεν έχουν πρόσβαση στην εξουσία.

Οι «ημέτεροι», εκτοπίζουν τους ικανούς.

Οι κόλακες, βάζουν στο περιθώριο τους αξιοπρεπείς.

Αυτά όλα είναι νοσηρά συμπτώματα, είναι στρεβλώσεις της δημοκρατίας μας.

Και πρέπει να τα αλλάξουμε όλα, για να τη διασώσουμε και να τη δυναμώσουμε.
Το πώς, θα το εξηγήσουμε την ερχόμενη Πέμπτη από αυτό εδώ το χώρο…

Για την ώρα κρατήστε αυτό: όταν λέμε «θα τα αλλάξουμε όλα», εννοούμε όλα: και
το μοντέλο ανάπτυξης που χρεοκόπησε και το μοντέλο διακυβέρνησης που απέτυχε.

Φίλες και φίλοι,

Τέρμα, λοιπόν, με το παρελθόν. Ας κοιτάξουμε από δω και μπρος τι γίνεται…

Το πρώτο πράγμα που λέμε, είναι ότι η Ελλάδα έχει Πλούτο ανεκμετάλλευτο.
Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα. Κι εδώ είναι το παράδοξο: η Ελλάδα είναι μια
πλούσια χώρα που την κατάντησαν… υπερχρεωμένη! Ποιά είναι η περιουσία της
χώρας μας:

-- Είναι ο φυσικός της πλούτος. Είναι ο ορυκτός της πλούτος. Είναι τα ενεργειακά
της αποθέματα. Είναι τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα που αν τα αξιοποιήσει
σωστά μπορεί να σαρώσει τις διεθνείς αγορές. Είναι - πάνω απ’ όλα - το ταλέντο
των ανθρώπων της, το «δαιμόνιο» του Έλληνα. Που διαπρέπει παντού στον κόσμο
και μόνο στην πατρίδα του μαραζώνει…

-- Έχουμε την μεγαλύτερη ναυτιλία στον κόσμο. Κι όμως δεν έχουμε ναυπηγεία!
Κι ο Πειραιάς ακόμα περιμένει να γίνει διεθνές Ναυτιλιακό κέντρο.

-- Έχουμε μοναδικές φυσικές ομορφιές. Κι όμως διώχνουμε τους τουρίστες…

-- Έχουμε μοναδικό ορυκτό πλούτο, από βιομηχανικά μέταλλα μέχρι χρυσό και
«σπάνιες γαίες». Κι όμως, δεν έχουμε ορυχεία, ή έχουμε ελάχιστα...

-- Έχουμε τεράστια ποικιλία προϊόντων της γης, γεωργικά και κτηνοτροφικά,
οπωροκηπευτικά, φρούτα, με γεύση και θρεπτική αξία μοναδική διεθνώς. Έχουμε
απίστευτη ποικιλία αρωματικών και ιαματικών φυτών. Κι όμως, έχουμε ελάχιστη
μεταποίηση κι ακόμα λιγότερες εξαγωγές.

-- Τους γεωργούς μας τους έχουμε αφήσει στο έλεος των μεσαζόντων…

-- Τους κτηνοτρόφους μας τους κυνηγάμε.

-- Έχουμε ανεπανάληπτους ιστορικούς και αρχαιολογικούς θησαυρούς, μνημεία
και μουσειακά ευρήματα, που θα μπορούσαν να κάνουν την Ελλάδα μοναδικό πόλο
έλξης στον κόσμο. Κι όμως δεν τα έχουμε αξιοποιήσει παρά ελάχιστα…

-- Έχουμε τεράστια δυναμικό επιστημόνων και ερευνητών διεθνώς. Κι όμως
έχουμε ελάχιστη έρευνα.

-- Ακόμα και κλάδοι μας που πάνε καλά εξαγωγικά, όπως η ιχθυοκαλλιέργεια,
αντιμετωπίζουν κι αυτοί σοβαρά προβλήματα σήμερα.

-- Έχουμε ακόμα τεράστια ακίνητη περιουσία του δημοσίου. Που παραμένει
αναξιοποίητη. Λεηλατείται συστηματικά από κυκλώματα επιτηδείων. Και
καταπατείται συνεχώς. Ή περιμένει τον… «καταπατητή» της!

Αν αξιοποιούσαμε ένα μικρό μέρος όλων αυτών, θα λύναμε το πρόβλημα του χρέους
και θα γινόμασταν «παγκόσμιος πρωταθλητής» σε αναπτυξιακούς ρυθμούς.

Όταν μιλήσαμε για την προτεραιότητα να ανακηρυχθεί η Αποκλειστική Οικονομική
Ζώνη της Ελλάδας, η ΑΟΖ, ώστε να αποκαλυφθούν τα ενεργειακά μας αποθέματα,
κάποιοι αμφισβήτησαν ότι υπάρχουν τέτοια αποθέματα.

Τώρα έρχονται ξένοι οργανισμοί και κάνουν συνέδρια στην Ελλάδα για τον
ενεργειακό της πλούτο. Κι όμως, ακόμα ΑΟΖ δεν έχουμε ανακηρύξει…

Κάποιοι μας είπαν ότι «δεν γίνονται αυτά τα πράγματα»…