Θέλω να κάνω ένα σχόλιο για το προπαγανδιστικό σποτ που κυκλοφόρησε από
χθες η κυβέρνηση. Θα μπορούσε κανείς να απαντήσει με ένα ερώτημα:

Σε ποιους απευθύνονται; Και Ποιος τους πιστεύει;

- Λένε ότι «στους 20 μήνες που πέρασαν, έγιναν όσα δεν έγιναν χρόνια ολόκληρα».

Η αλήθεια είναι ότι στους 20 μήνες που πέρασαν χάθηκαν όσα κερδήθηκαν χρόνια
ολόκληρα.

-  Λένε ότι «χτίζουν την Ελλάδα που θέλουμε».

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι αυτή η Ελλάδα που θέλουμε.
Το λένε όλοι οι Έλληνες.
Το λένε οι πολίτες που διαδηλώνουν στις πλατείες.
Αμφισβητούν τις πολιτικές τους ακόμα και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Συγκρούονται μεταξύ τους ακόμα και οι υπουργοί που συγκροτούν την
κυβέρνηση.

- Μιλούν για «μια χώρα που κινείται με ορμή προς τα εμπρός».

Η αλήθεια είναι ότι τίποτε δεν κινείται προς τα εμπρός. Τα πάντα είναι σήμερα
χειρότερα απ’ ό,τι πριν 20 μήνες. Η χώρα βουλιάζει στην ύφεση. Η αγορά πάγωσε.
Ο πληθωρισμός καλπάζει. Η ανταγωνιστικότητα υποχωρεί. Το ΕΣΠΑ καρκινοβατεί.
Τα μεγάλα έργα εγκαταλείπονται.

- Μιλούν για «μια κοινωνία πιο δίκαιη, πιο ασφαλή, πιο όμορφη».

Που τα βλέπουν όλα αυτά; Στην κοινωνική κατάθλιψη; Στις δεκάδες χιλιάδες
λουκέτα; Στις περικοπές συντάξεων και μισθών; Στις συνεχιζόμενες φοροληστρικές
επιδρομές; Στην ανεργία που εκτοξεύτηκε στα ύψη; Στις απολύσεις εργαζόμενων;
Στη μετανάστευση των νέων παιδιών; Στην έξαρση της εγκληματικότητας;
Στην ανασφάλεια που νιώθουν καθημερινά οι πολίτες;

Θα ήταν ανοησία και αυθάδεια να πει κάποιος ότι θεωρεί εν δυνάμει ψηφοφόρους
του τους πολίτες που διαδηλώνουν στις πλατείες.

Οι διαμαρτυρίες στις πλατείες δεν γίνονται από κομματικούς στρατούς, δεν γίνονται
με κομματικές σημαίες, αλλά κάτω από σύμβολα που ενώνουν.

Είναι ακομμάτιστες και ακηδεμόνευτες. Και όποιος προσπαθήσει να τις καπελώσει,
απλά θα αποδείξει ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου. Ότι δεν κατάλαβε τι συμβαίνει.
Αυτό, πάντως, που μπορώ να σας πω είναι ότι όλοι γνωρίζουν γιατί διαδηλώνουν
καθημερινά, όλοι αυτοί οι άνθρωποι.

Είναι γιατί έχουν χάσει τη δουλειά τους.

Γιατί κλείνουν τα μαγαζιά τους.

Γιατί δεν αντέχουν τις περικοπές των μισθών και των συντάξεών τους.

Γιατί δεν αντέχουν άλλους φόρους.

Γιατί βλέπουν πως, με αυτές τις πολιτικές, δεν έχουν μέλλον τα παιδιά τους.

Είναι γιατί νοιώθουν να απειλείται, να γκρεμίζεται η αξιοπρέπειά τους.

Και, βέβαια, όλοι γνωρίζουν ότι όλα αυτά οφείλονται στη λάθος οικονομική πολιτική,
στα σκληρά, τα επαχθή μέτρα του Μνημονίου.

Όπως γνωρίζουν και ποιοι είναι εκείνοι που ψήφισαν «ναι» και ποιοι ψήφισαν «όχι»
στο Μνημόνιο.

Ξέρουν και ποιοι μετέτρεψαν ένα πρόβλημα ελλείμματος σε κρίση εμπιστοσύνης
και τελικά σε κρίση δανεισμού, με αποτέλεσμα να έρθουν αυτά τα σκληρά μέτρα.

Ποιοι οδήγησαν τη χώρα στα αδιέξοδα με τα οποία οι ίδιοι επιχειρούν να
εκβιάσουν, σήμερα, τους πολίτες.